Μωρός που είναι ο άνθρωπος! Άμα η τύχη του αρρωστήσει - απ'τις δικές του καταχρήσεις βέβαια -, κάθε ατυχία τη χρεώνει στον ήλιο, στο φεγγάρι και στ' αστέρια. Σαν να γινόμαστε κακούργοι από ανάγκη, ανόητοι από ουράνια επιταγή, απατεώνες, κλέφτες και προδότες από επίδραση δυνάμεων των άστρων, μέθυσοι, ψεύτες και μοιχοί από επιρροή των πλανητών. Σαν όλα τα ελαττώματά μας να τα επιβάλλει η Θεία Εντολή! Κάθε ακόλαστος φορτώνει τα κτηνώδη ένστικτά του στον ουρανό. Παράδειγμα: ο πατέρας μου ενώθηκε με τη μητέρα μου κάτω από τον αστερισμό του Δράκοντα και η γέννησή μου έγινε κάτω από τη Μεγάλη Άρκτο: γι' αυτό κι εγώ έγινα αγροίκος και φιλήδονος! Α, μπα! Θα ήμουνα ο ίδιος ακόμα και αν το παρθενικότερο αστέρι του στερεώματος λαμπύριζε την ώρα που γινόταν η νοθογονία μου!
Βασιλιάς Ληρ I. 2
Αναφορές στις αρετές, στα ελαττώματα
